Het normbedrag voor alleenstaande ouders is gebaseerd op 70% van het bruto wettelijk minimumloon.

Deze norm geldt alleen wanneer de referent zelf niet gehuwd is en niet samenwoont en garant wil staan voor een ander familielid (dus geen partner of echtgenoot). In de meeste gevallen zal het gaan om een alleenstaande ouder die een (minderjarig) kind uit een vroeger huwelijk naar Nederland wil laten komen.

Het normbedrag voor alleenstaande ouders geldt niet voor alleenstaande ouders die een partner of echtgenoot uit het buitenland willen laten komen. De inkomensnormen zijn namelijk gebaseerd op de toekomstige situatie, wanneer de partner of echtgenoot al bij de referent in Nederland is. Daarom moet de referent voor deze situatie voldoen aan het standaard normbedrag, dat gelijk is aan het bruto wettelijk minimumloon.